Droge worst

Bij de marktslager lagen droge worsten. 1,85 per stuk, 3 voor 5 euro. 'Doe maar drie,' zei ik.
'Ze zijn erg droog,' zei de marktslager, een jongedame van een jaar of 30 schat ik die in de kraam ruim een meter boven mij uit torende. Of ik het zeker wist.
Het leek mij een goede eigenschap van droge worsten dat ze droog zijn. Ze liet mij voelen. Ik heb geen idee hoe een goede droge worst aanvoelt. Ik heb wel eens een worst zo lang laten liggen dat ik bijna een cirkelzaag nodig had om hem in stukken te krijgen, maar die smaakte op zich nog prima. Hooguit moest ik er wat langer op sabbelen voordat ik hem goed fijn kreeg, en dan wegspoelen met een flinke slok bier.
Ik voelde voor de vorm en zei 'doe toch maar'. Hij voelde eerder wat week dan rijp voor de zaag.
Ze pakte een worst en zei 'dan krijg je hem voor 1,50.'
Ik zei dat ik er drie wilde en toen kreeg ik vier voor 5 euro. Ze was er echt van overtuigd dat haar worsten te droog waren.
Nu zit ik de worst te proeven. De droge worst die te droog is. Verder smaakt hij prima. Als er al iets aan mankeert is het dat hij nauwelijks droog is. Ik kan mijn worsten nog heel lang laten liggen.
Misschien vond ze mij gewoon aardig.