Avondje thuis

Vanavond had ik zin om iemand te vermoorden.
Zomaar. Niet een bepaald iemand, maar in het algemeen. Iemand vermoorden.
Normaal schaak ik op dinsdag, maar daar had ik vandaag eens geen zin in. Ik heb die twee ook nog nooit tegelijk gehad, zin om iemand te vermoorden en zin in schaken. Dit ter geruststelling van schakers die dit lezen.
Ik bleef dus thuis, wilde dingen doen vanavond, zoals lezen en schrijven. Maar ik keek een film die ik had gehuurd (Wilde Aardbeien van Ingmar Bergmann), daarna het laatste deel van De zwarte meteoor, een film over een zwarte voetballer bij Heracles Almelo in de jaren ’60, het sportjournaal en De laatste show. Er was groot nieuws over de meest sexy vrouw van Nederland, Yolanthe dinges van dinges, zo’n naam die je niet kunt onthouden maar die je ook niet meer vergeet, tevens scharrel van Jan uit Volendam met weer een hele korte achternaam. Het grote nieuws was dat ze van BNN naar de Tros gaat.
Toen ik al dat nieuws zat was en doorzapte belandde ik in een spagaat tussen een reportage over een paar porno-acteurs uit de jaren ’70 en Pauw & Witteman. Al met al niet iets om moorddadige gedachten van te krijgen.
Het probleem was dat ik niet wist waarom ik wilde wat ik wilde, en dan begin ik er liever niet aan. Het is natuurlijk niet niks, iemand vermoorden, je haalt je er nogal wat toestanden mee op de hals. Bovendien mag het niet. Daarom moet er wel een heel goede reden zijn voor je daartoe overgaat.
Ik heb het dus niet gedaan en ik vind het nu te koud om nog het huis uit te gaan. Het gaat er niet meer van komen vanavond. Voor morgen verwacht ik dat mijn moordzucht wel weer over is, en anders blijf ik nog een dag binnen. Voor de zekerheid.