Maandag, bij het opstaan, knapte mijn puist. Hij zat er al een paar dagen, en al die tijd had ik wat zitten knijpen, duwen, masseren.
Niet dat hij nu met veel excessief en expressief geweld open spatte, maar hij ging open en er kwam een langzame stroom pus uit, en als het even stopte kneep en duwde ik voorzichtig en dan etterde het weer langzaam verder, een paar uur lang.
Nu moet ik zachtjes en subtiel duwen, en dan komt er soms weer wat troep uit. Nog geen bloed, helaas, dat zou het mooiste zijn.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten